جنگ با پرتغالی ها

 به طوریکه در نظر داریم پرتغالی ها در طول یک قرن بر هر دو ساحل خلیج فارس حکمفرمایی مطلق پیدا کردند و با داشتن جزیره هرمز در مدخل خلیج از نفوذ سایر دول دریایی جلوگیری می کردند.

رقابت انگلیسیها در هندوستان و نفوذ ایشان در برابر باعث نگرانی پرتغالی ها شد و با انگلیسی ها وارد زد و خورد شدند. اما نیروی دریایی انها در 1612 و 1615 در نزدیکی سورات از انگلیسی ها شکست خورد.

شاه عباس همین که از کامیابی نیروی دریای انگلیس مطلع شد برای اینکه پای پرتغالی ها را از خلیج ببرد بیشتر متمایل به تجار انگلیسی شد و در سال 1618 با تماس بارکر نماینده کمپانی هند شرقی قراردادی بست و به موجب ان تمام محصول ابریشم ایران منحصرا به تجار انگلیسی فروخته شد.

از یک طرف استحکام روابط تجارتی ایران و انگلیس و از طرف دیگر عملیات حکومت فارس در سواحل خلیج و جزایر مجاور هرمز پرتغالی ها را دچار تشویش نمود و در سال 1619 (1021 هجری) فیلیپ پادشاه اسپانی به نایب السلطنه هندوستان فرمانی فرستاد که استحکامات جزیره هرمز را تکمیل کند و مراقب عملیات انگلیسی ها باشد.

در سالا 1031 هجری چون شاه عباس از جنگ با عثمانی ها تا اندازه ای فراغت حاصل کرده بود و لارستان هم تا اندازه ای تحت اطاعت او درامده بود موقع را برای راندن پرتغالی ها از خلیج مناسب دیده به امام قلی خان والی فارس دستور داد که به نام خان نسبت به جزیره هرمز ادعای مالکیت بکند و انجا را مانند سابق یعنی قبل از امدن البوکرک خراجگزار خود بداند.

پرتغالی ها جواب سختی به امام قلی خان دادند و پس از این جواب به امر شاه امامقلی خان مهیای جنگ با پرتغالی ها شد.

ادامه دارد...

________________________________________________________________________

برگرفته از گنجینه تاریخ ایران-سلسله صفوی و شاه عباس